To w zasadzie wystarczyłoby, aby raz na zawsze pozbyć się karpia ze świątecznego menu, ale jest argument, z którym się nie zadziera i który sprawia, że w większości polskich domów karp powraca na wigilijny stół – tradycja.
półwytrawne
Ernst Ludwig Riesling, wino o cytrusowej świeżości i dyskretnym bukiecie z nutami minerałów. To elegancki riesling o bladożółtej, mieniącej się refleksami barwie. W ustach pojawia się idealna równowaga słodyczy i kwasowości.
Z doświadczenia wiem, że ten karp forsowany przez tradycję rzadko należy do smacznych, a wcale nie musi tak być. Karp może być fajny i smaczny, trzeba tylko relację z nim zacząć … od początku. Przede wszystkim unikajmy ryb z masowej hodowli – źle karmione i zestresowane ryby mają mulisty smak i nieprzyjemny zapach. Unikajmy też starych i przerośniętych, a także zbyt młodych karpi, ponieważ to one dostarczają małych, trudnych do pozbycia się ości.
Mamy już idealną rybę, około 1,5kg, czas więc na kilku jej sprzymierzeńców – klarowane masło, odrobinę pikantnych przypraw, orzechy, miód, cebula i wino. Dobrze dobrane wino potrafi przemienić karpia w prawdziwą gwiazdę świątecznej kolacji. Świetnie sprawdzą się Rieslingi i aromatyczne Gewurztraminery – przy delikatnym smaku ryby oraz słodkich lub pikantnych dodatkach warto sięgnąć po wino z wyraźnie wyczuwalnym cukrem resztkowym. My polecamy półwytrawne wino Ernst Ludwig Riesling, które idealnie balansuje słodycz i kwasowość.
Karp gotowy, czas więc na kolejny składnik wigilijnej tradycji, do którego nie tak łatwo jest dobrać wino, a który pod wieloma postaciami pojawia się w menu – kiszoną kapustę. Ma ona zdecydowanie więcej fanów niż karp – kochamy pełną umami kapustę z grzybami, maślaną i słodką dzięki suszonej żurawinie, dodajemy ją także do pierogów, czy kulebiaka. Szukając dla niej odpowiedniego towarzystwa z powodzeniem moglibyśmy zostać przy Rieslingu – uważany jest za wielkiego sprzymierzeńca polskiej kuchni, ale bardzo dobrze sprawdzi się też wytrawny Tokaj np. wyrazisty, owocowy i delikatnie mineralny Tokaji Furmint Bognar.
Jeśli miałabym wybrać tylko trzy kluczowe składniki wigilijnego menu, to obok ryby i kapusty byłby to mak. Makowiec, kutia, łamańce, kluski z makiem – w zależności od regionu przyjmuje różne postaci i nazwy, ale łącznikiem są zawsze te same, pyszne dodatki: suszone owoce, orzechy i miód. Takich właśnie aromatów powinniśmy szukać w winie, które będzie towarzyszyło słodkiej części Wigilii. Znowu możemy liczyć na tokaje, pełne aromatów suszonych fig, kandyzowanych pomarańczy oraz rodzynek – należy o nich pamiętać serwując serniki. Dobrym wyborem będzie również aromatyczny muskat. My chętnie sięgniemy po wyraziste deserowe wino Moscatel de Setúbal.
Wigilia to kolacja wyjątkowa. Tradycyjne potrawy jemy tylko raz w roku, dlatego wina, z którymi je podajemy powinno być równie wyjątkowe i wydobyć to, co w jedzeniu najlepsze. W przygotowanie tradycyjnych świąt często zaangażowanych jest wiele osób – rodzina i przyjaciele – podziękujmy im za to wznosząc toast, np. wytrawną Cavą Codorniu Raventos.
słodkie
Moscatel de Setúbal pachnie wyraziście: miodem, kwiatem pomarańczy, suszonymi figami, rodzynkami, karmelem. W ustach jest owocowe i intensywne, pełne słodko-kwaśnych smaków.
